Trochę na temat stare, ale nie aż tak”. Rozmawialiśmy z Agatą – wyszło nam, że estetyka się zmienia i że te zmiany te spowodowane są reklamą. Idealność świata reklamy budzi reakcję nieufności wobec prac silnie estetycznych. Prawda jest teraz w pracach „brudnych”, pozornie (lub świadomie) przypadkowych. Ta zmiana jest w nas, w podświadomości. Trzy pierwsze zdjęcia są dla mnie mocne i prawdziwe. To mój nieżyjący ojciec i mama. Czuję (nie wiem, czy słusznie), że mówią o nich coś ważnego, że są naprawdę o nich. Dwa pozostałe, chociaż estetycznie ciekawsze, są puste, nic nie mówią o niczym i o nikim.
Wiem, że ileś lat temu byłoby dokładnie odwrotnie.
Szkoda, że tak wiele jest prac chaotycznych, przypadkowych i – jednak – nadal o niczym... To tak w skrócie, takie nasze dość chaotyczne refleksje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz